Griekenland kent enorme tegenstellingen: het gedeelte in het zuiden met de vele toeristen die de eilanden bezoeken. En het grote vasteland in het noorden, waar de meeste bewoners juist erg arm zijn.

Deze maand vragen we graag jullie aandacht voor een zeer groot asiel in het arme gedeelte van Griekenland, waar de nood zelfs nu zo hoog is, dat hun honderden honden en katten al dagenlang geen vast voer kunnen krijgen.

Wij zijn als stichting hun laatste hoop.... Zullen we er weer voor gaan?

Foto's kun je groter maken, door erop te klikken.

Het aantal zwerfhonden in de straten van Griekenland loopt in de honderdduizenden! Vanwege de moeizame Griekse economie met jarenlang drastische bezuinigingen, hebben veel mensen de moeilijke beslissing moeten nemen om hun huisdieren vanwege de kosten letterlijk en figuurlijk op straat te zetten.

Met als gevolg dat er vooral in de arme provincies van de Peloponnesos overal vele duizenden voormalige huisdieren hongerig en verdwaasd rondlopen op zoek naar wat voer en beschutting. Zij zijn niet het harde leven als zwerfdier gewend en zijn opeens in een extreem moeilijke en ongelukkige situatie terecht gekomen.

Honger, ziekte en mishandeling zijn aan de orde van de dag voor straathonden in heel Griekenland, maar vooral in het grote uitgestrekte vasteland waar wij het nu over hebben.

Duizenden zwerfhonden sterven er in de zomer door de extreme hitte en dorst en vriezen 's winters dood door gebrek aan warmte, onderdak of voedsel.

Helaas worden veel zwerfhonden ook nog het slachtoffer van een langzame dood door vergiftiging, in een poging van sommige Griekse dorpen om het aantal zwerfhonden onder controle te houden.

Dit alles was voor de Griekse Katerina, na haar terugkeer uit de USA reden genoeg dat zij jaren geleden haar normale leven als leerkracht opgaf. Zij begon met het opzetten van een klein asiel in Kalamata om gewonde, zieke en invalide honden en katten op te vangen, te verzorgen en indien mogelijk te herplaatsen.

Maar jullie begrijpen dat als er maar één asiel is, in een heel groot gebied met zoveel zwerfdieren in ellendige omstandigheden, dat zo'n asiel dan snel verder en verder uitgroeit...

Katerina werkt al jaren zo'n 18 uur per dag. Behalve het verzorgen van de dieren bouwt zij ook zelf samen met enkele vrijwilligers de honderden verblijven in elkaar, met gebruik van restmaterialen van de vuilnisbelt.

Op dit moment zijn er zelfs al meer dan 1.000 dieren bij Katerina en enkele andere vrijwilligers in het asiel opgenomen. Er is zo ontzettend veel te doen om al die dieren te verzorgen, dat er amper tijd vrij gemaakt kon worden voor Facebook of andere plekken om donaties te vragen.

Inmiddels zijn er gelukkig een paar mensen die dat voor hun willen gaan doen, maar op dit moment is er gewoon geen geld meer om vast voer te kopen. Kijk maar op onderstaande video, waarop je ziet hoe Katerina in heel grote pannen zit te roeren met soya en rijstepap.... Dat is nog het enige dat zij haar dieren kan geven....

Maria Simons is een grote dierenvriend en wil de Vierdaagse van Nijmegen in juli 2022 graag gaan lopen voor een Goed Dierendoel.

Zij heeft voor onze stichting Dierennood gekozen en gaf ons aan, dat het grote leed voor de dieren in Oekraine haar momenteel het meeste aan het hart gaat.

Daarvoor is dan ons Hulpproject 154 voor het grote asiel in Lviv de beste keuze. Een donatie daarvoor komt direct de nu veel grotere aantallen dieren in dat asiel ten goede!

Doneren kan via deze link en kies dan 'Via IDEAL' voor 'Ondersteuning Maria Simons t.b.v. HP154'
of via bankrekeningnummer NL16 INGB 0004 7841 60 t.b.v. Stichting Dierennood met als omschrijving 'Maria loopt voor Oekraine'.
Maar met onderstaande donatieknoppen kan het ook gewoon.

GEDONEERD MET VEEL DANK DAARVOOR:

In de week t/m 26 juni: 45 euro
In de week t/m 17 juli: 135 euro
In de week t/m 31 juli: 65 euro

Klik HIER voor een update

Zomaar een asiel in Oekraïne: Dim Sirka. Oekraïne is nu volop in het nieuws. Toch stond dit project al gepland vóór de oorlog begon.

We hebben het alleen een paar maanden naar voren gehaald.

Het gaat om 400 honden en ongeveer 50 katten in Kalush, 200 kilometer van de grote stad Lviv. Een stad die opeens iedereen kent en kan aanwijzen op de kaart.

Vlakbij de Poolse grens.

Twee vrouwen beheren het asiel, Natalia Kogut en Lesja Mishka. Ze spreken zelf geen Engels. Maar wij kunnen, behalve met Google translate, ook heel goed met hen communiceren via een Oekraïense vrijwilligster. Zelfs gewoon in het Nederlands. Santa Buka is haar naam, ze komt er zelf regelmatig en doneert soms wat als er weer eens ergens een groot tekort aan is.

Want de honden hebben echt niets daar, geen goede bakjes, te weinig eten, tekort aan vitamines, een groot tekort aan medicijnen...

Eigenlijk is er een tekort aan álles. De bodems van de hokken moeten dringend gerepareerd worden. Als het nog kan want de meeste zijn door-en door verrot. Niet zo vreemd, ze staan regelmatig diep in het water.

De meeste zijn dringend helemaal aan vervanging toe.

Er staan veel openstaande posten bij de dierenarts. Kosten van sterilisaties en voor medicatie voor zieke en gewonde dieren.

Elke maand is het al een groot probleem om stookhout te kunnen inkopen. Van voedzame brokjes eten kan natuurlijk geen sprake zijn. De maaltijden, een soort stoofpot van brood, rijst en slachtafval moet worden gekookt in grote potten boven houtvuur.

Santa Buka vertelt ons:

Soms, bij zware regenval in de herfst of het voorjaar staat het water zo hoog dat alle dieren naar buiten moeten. De meeste staan dan uren, dagen bovenop de hokken.. De arme beestjes leven in grote armoede. Als je daar aankomt met wat hondensnoep of brokjes en je hoort het geblaf en geblaf …

Dan staat je hart even stil.

Ja, ze zitten daar in zeer slechte omstandigheden maar zij krijgen in ieder geval één keer per dag eten. Ze zijn altijd beter af dan degene die op straat moeten wonen. Gelukkig worden de vrouwen regelmatig bijgestaan door vrijwilligers die ook van hun eigen karige loontjes nog eten voor de dieren kopen.

Let wel: dit was allemaal al vóór de oorlog begon….

Wij vonden het toen al genoeg reden om hen een project aan te bieden.

Maar nu, nauwelijks enkele weken nadat de oorlog is begonnen, is de situatie nog honderd keer schrijnender.

Ja, de televisie laat beelden zien van vluchtelingen met hun hond of kat onder de arm.

Helaas is dat maar een halve werkelijkheid.

De schatting is dat maar liefst 75 procent van de mensen zijn weggetrokken met achterlating van hun dier(en). Al die wanhopige honden en katten lopen nu hongerig – en soms gewond – door de straten.

In blinde paniek door het gekrijs van de sirenes en het oorverdovende geweld van de bombardementen.

Meerdere malen per dag, als Natalia en Lesja bezig zijn om de dieren te verzorgen, gaat de sirene weer en moeten ze alles laten vallen waar ze mee bezig zijn en de schuilkelder induiken.

Met steeds de angst dat het asiel getroffen zal worden…

We denken dat het nú de tijd is om deze dieren te helpen. Niet over enkele maanden. Dan kunnen de meeste dieren al verhongerd zijn…

Denken jullie er ook zo over? Steun dan alsjeblieft de dieren in en om Dim Sirka.

Je kan deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 154 ’

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen: