Zomaar 70 extra honden voor Kemal.

Klik HIER voor een update

Trouwe lezers weten dat een asiel in een land als Noord-Macedonië niet te vergelijken is met de asielen die we kennen in Nederland of zelfs in Spanje.

Niets geen structuur, geen vaste tijden, geen lunchpauzes of om 5 uur klaar. Het is letterlijk buffelen, 24/7.

Er zijn geen vrijwilligers die verder gaan met schoonmaken als jij met een dier lang onderweg bent naar een dierenarts.

Alles blijft dan liggen en je loopt constant achter de feiten aan. En als je dan laat op de avond moe, vies en koud naar huis wilt gaan, krijg je een dringend telefoontje:

“Er ligt een hond of kat gewond langs de weg.” En dan ga je maar weer …

Het gebeurt vaker dan je denkt dat we horen dat trouwe helpers aangeven dat ze het eigenlijk niet meer aankunnen. “Ik ben zo moe van alle zorgen, financiële problemen, het zware werk en de oneindige stroom nieuwe dieren in nood.

Ik slaap nauwelijks, weet niet hoe ik verder moet, ik trèk het niet meer. Maar wat moet ik? Ik kan de dieren niet zomaar aan hun lot overlaten?”

En soms… is een bekende en voorheen betrouwbare rescuer al over het randje heen… Dat was helaas het geval met een asiel in Noord-Macedonië. Tien jaar heeft de asielhouder gevochten voor de dieren in een belabberd land als Noord-Macedonië en ècht alles gegeven. Toen raakte ze opgebrand en lukte het haar gewoon niet meer om haar 100 honden goed te verzorgen. Uiteindelijk heeft het haar geestelijk geknakt.

De Nederlandse stichting Happy Together for Dogs heeft geschrokken hulp gezocht en gevonden. Het asiel van Kemal Neziri bij Skopje was bereid de zorg over de honden over te nemen. Hulde aan deze man!

Eind januari heeft Kemal samen met een dierenarts dat asiel wat in grote problemen was bezocht. Wat zij daar aantroffen was te verdrietig voor woorden. Overduidelijk waren de dieren al lang niet meer behoorlijk gevoed of verzorgd. Buren vertelden dat ze de asielhouder soms dagenlang niet zagen.

20 honden waren inmiddels overleden … En zeker 30 tot 40 honden zagen er verschrikkelijk uit met zeer ernstige huidproblemen, alle dieren waren duidelijk ondervoed en hadden dringend medische zorg nodig.

Van de eerste beelden die we te zien kregen sprongen ons de tranen in de ogen. De dieren bleken al langer op enkel brood te hebben geleefd. Zodoende was er geen enkele weerstand tegen allerlei ziektes. Veel dieren waren bijna kaal en enkele hadden de winterkou niet overleefd. Pure horror.

Kemal en zijn vrijwilligersteam staan nu voor de grootste uitdaging van hun leven. Hij zorgde zèlf al voor 130 honden en daar komen nu zomaar 70 bij … En helaas geen gezonde dieren die hij probleemloos in zijn eigen roedel kan plaatsen. Om alle honden goed te onderzoeken moeten ze 1 voor 1 getest worden op ziektes en/of problemen.

Van sommige is al bekend dat ze geopereerd moeten worden, een groot deel heeft medicatie nodig en alle honden moeten aansterken door andere, goede voeding. En véél honden moesten meteen een jasje aan om te voorkomen dat ze alsnog zouden bezwijken door de kou.

Vanwege plaatsgebrek kunnen niet alle honden in één keer naar hun nieuwe onderkomen. Ze komen mondjesmaat in quarantaine, doorlopen alle onderzoeken en kunnen dan pas voorzichtig in hun nieuwe roedel geïntroduceerd worden.

Sommige dieren zijn lief en redelijk sociaal. Die waren als eerste aan de beurt. Een handvol brokjes in de achterbak van het busje en de hongerige honden springen er vanzelf wel in. Uiteraard worden de achterblijvers nu wel gevoed en zo goed en zo kwaad als het kan van zorg voorzien.

Langzamerhand wordt het moeilijker en moeilijker om ook de bangste en agressiefste dieren te vangen. Het terrein is groot en dieren in paniek zijn razendsnel. Vaak zit Maca, de vrouw van Kemal, een uur lang een hond naderbij te lokken maar de allerlaatste dieren zaten er tot midden maart nog. Pas enkele dagen voor het verschijnen van dit project was de laatste hond ook overgebracht en is het terrein leeg.

De Nederlandse Mark van Zuiden van Happy Together for Dogs is er gaan helpen en hij houdt ons op de hoogte van het wel en wee van de vorderingen.

Natuurlijk gaat Kemal dit financieel niet alleen redden! Daarom besloten wij om hem en de deerniswekkende wezentjes even voorrang te geven. Zij hebben jullie en ons dringend nodig.

De foto’s spreken voor zich … Help als-je-blieft om deze stakkertjes hun traumatische ervaringen te doen vergeten.

Geef ze een kans op een gezond lijf en een nieuw - hoopvol - begin.

Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 166’

En wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen: