Dieren in problemen door noodweer.
Zoveel volgers op Facebook, zoveel zelfverklaarde èchte dierenvrienden … Ik zie hen voorbij komen, maar het lijkt wel of ik voor hen onzichtbaar ben. Ik met mijn bijna 400 honden, wij worden geen van allen gezien.
Zo beziet Laura Calugaru de wereld vanuit haar shelter in Roemenië. Misschien dat de mensen buiten de shelter háár wereld mooier wanen dan het is?
Maar Laura werkt 24/7 met maar 2 vrijwilligers die wèl op tijd klaar willen zijn. Laura heeft die keuze niet.
Veel groter nog zijn de zorgen of ze alle dieren vandaag wel eten kan geven. En morgen … en overmorgen … Het gebrek aan donaties bezorgt haar en eigenlijk elke dierenhelper constant nachtmerries.
Plaatjes vergroten als je erop klikt. (Niet op mobiel)
En op sommige momenten voelt Laura zich letterlijk ziek. Zoals pas, toen er ‘mensen’ 9 pupjes over haar 2 meter (!) hoge hek smeten. Zonder genade of schaamte. Dat frustreert haar enorm:
“is een sterilisatie te duur voor je? Over een half jaar is je hond weer zwanger en gooi je haar kindertjes weer achteloos weg. Gooi ze dan niet over het hek maar kom naar de poort en geef ze netjes aan mij.
Of nog beter: kom met je hond en ik zal haar steriliseren want het is ook in míjn voordeel als ik dat doe. Nu heb ik 9 pups die elk 3 keer gevaccineerd moeten worden. Ik heb de kosten van ontwormen, microchips, eten en -als ze niet geadopteerd worden - ook weer sterilisaties en nog meer eten …”
Voor eenieder die nu denkt: ‘dan moet je niet zoveel dieren nemen’ het volgende. Recuers – de naam zegt het al: redders - ‘nemen’ geen dieren, ze rèdden ze.
Want ook al worden er geen dieren over het hek gesmeten dan redt Laura, als ze ook maar éventjes kan, dieren uit het openbare gemeenteasiel.
Als je nog nooit in zo’n gemeenteasiel bent geweest, heb je geen idee wat zich daar afspeelt. Daar kun je vandaag heen gaan (als je een sterke maag hebt) en dan over 2 of 3 weken nóg een keer om te kijken of je er nog één dezelfde vindt. Tientallen honden per week verdwijnen. Ze worden allemaal geëuthanaseerd.
Ze worden door de bewakers uit de kennels gehaald en lopen braaf mee. Hoopvol zwaaiend met hun staart lopen ze hun dood tegemoet.
En nee, vertel het de arme dieren alsjeblieft niet van tevoren maar een spuitje vindt men daar zonde van het geld …
De zwerfhonden rond Hunedoara hebben 3 opties. Het asiel van Laura, de straat of het gemeenteasiel. Dat laatste asiel biedt het dier 2 weken de kans op adoptie, anders wacht de dood. De straat biedt een dier slechts pijn en lijden. En de shelter van Laura is verre van perfect, maar biedt in elk geval een redelijk leven. Voor meer dan 1000 geluksvogels in de afgelopen jaren. Helaas kunnen de dieren niet zelf kiezen …
Het uitzoeken in het dodingsstation wie er mee mag, is elke keer weer een kwelling. Welke kies je, HOE kies je? Alle hondenogen zijn gericht op jóú! Ze blaffen om het hardst: “neem mij … neem mij …”
Welke je ook kiest, het voelt zo oneerlijk tegenover de anderen. Je loopt dus niet met een tevreden gevoel de poort uit, omdat je er een paar hebt kunnen redden. Nee, je loopt de poort uit met een steen in je maag en een enorm schuldgevoel. Je hebt er zoveel NIET kunnen redden en al die koppies blijven je bij. Dagen, weken, sommige jarenlang …
Alle honden zijn voor Laura gelijk, ze kiest ze dan ook niet voor het uiterlijk.
Want geen dier verdient het om te sterven zonder ook maar de geringste kans op geluk.
Zonder hulp en donaties kon Laura dit maal slechts 5 honden redden ☹
Met onze hulp kunnen het er méér worden.
Helaas zal het niet voor allemaal een happy end geven, maar hé, jij zal nèt één van die gelukkigen zijn
En dan is het project geschreven. Rest ons nog om leuke, lieve of emotionele foto’s erbij te zoeken. En dan … gebeurt er midden juli dit: zware stormen en hoosbuien rukken de daken van de kennels. De honden zijn doodsbang, Laura misschien nog het meest. Nu het noodweer voorbij is zitten de dieren zonder enige beschutting in temperaturen van boven de 40 graden. In september komen de slagregens van de herfst er weer aan. Laura probeert zich te herpakken. Het dak is onherstelbaar beschadigd. Bekijk de ravage op haarFacebook: https://www.facebook.com/laura.calugaru.5
Er móét een nieuw dak komen, liefst zo snel mogelijk. Maar … geld is er niet. Zelfs het weinige voer dat er nog was is vernietigd. Hoeveel ellende en tegenslag kan een mens aan? Help alsjeblieft weer mee.
Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:
NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 170’
En wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.
Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.
Of doneer via onderstaande knoppen:
Streefbedrag: 8.500 euro - Stand per 15 okt. 2023: 8.589 euro
HEEL VEEL DANK AAN ALLE GEWELDIGE DONATEURS!
15 okt. - En nog een mooie donatie er nog bij!
27 sep. - Zowaar met een mooie extra donatie zijn wij nu het streefbedrag voorbij! Heel veel dank aan alle lieve donateurs!
4 september - Wowwww - nog een héél mooi bedrag erbij, mede n.a.v. een FB-bericht erover waarvoor nog veel mensen hebben gedoneerd. Hierdoor is het streefbedrag zelfs bijna gehaald! Wat zal Laura blij zijn met de geweldige opbrengst van dit augustus maandproject voor haar. Ontzettend BEDANKT iedereen!
29 augustus - Weer een hele mooie weekopbrengst! Dank jullie wel! Hopelijk wordt de komende dagen het streefbedrag ook nog gehaald.
21 augustus - Ongelofelijk... we vielen even stil bij het allemachtig prachtige totaalbedrag dat er deze week voor het hulpproject van de maand is binnengekomen.... Wat er in de Nieuwsbrief van dinsdag werd geschreven heeft jullie blijkbaar allemaal heel erg aangegrepen waardoor er zoveel is gedoneerd. Maar het is natuurlijk ook afschuwelijk om onmogelijke keuzes te moeten maken welke hond je meeneemt/uitkoopt bij een dodingsshelter en welke je moet laten zitten omdat je geen ruimte of geld hebt... Deze keuzes moet Laura helaas heel vaak maken. En dan kwam er ook nog dat vreselijke noodweer bij. Met dit enorme bedrag zal ze in ieder geval het dak weer kunnen laten herstellen, extra voer kunnen kopen en hopelijk ook veel meer kansloze diertjes uit het dodingsasiel kunnen halen. Waarschijnlijk moet Laura zelf een paar keer het bedrag lezen om te geloven wat er nu al binnen is gekomen. We hopen dat we de komende anderhalve week het streefbedrag ook nog (ruim) zullen halen - dat zal haar vast enorm veel kracht en energie geven. Ontzettend BEDANKT in ieder geval voor deze grandioze weekopbrengst!
14 augustus - Super, nu al bijna tweeduizend euro in totaal aan donaties binnengekomen voor Laura! Morgen komt de Nieuwsbrief uit waarbij dit project in het voetlicht wordt gezet dus hopen we volgende week een nog mooier bedrag te kunnen noteren. Zodat Laura, als ze dit allemaal meeleest, er hoop door krijgt en blij van wordt en ze hopelijk snel aan de slag kan met de voorbereidingen voor het herstel van het dak en er ook een voorraad voer van gekocht kan gaan worden.
7 augustus - Een nieuwe maand, een nieuw hulpproject. Net nadat het geschreven was sloeg het noodlot toe. Enorm noodweer verwoestte heel het dak en het voer was niet meer te gebruiken. Hopelijk gaat het ons met jullie steun deze maand lukken om een prachtig bedrag binnen te halen zodat het dak weer snel hersteld en er voer van gekocht kan worden. En nog zoveel meer wat noodzakelijk is... In ieder geval een mooie start deze eerste week. Heel hartelijk dank!
Week t/m 6 aug.: 894 euro
Week t/m 13 aug.: 1004 euro
Week t/m 20 aug.: 5031 euro
Week t/m 27 aug.: 850 euro
Week t/m 3 sept.: 645 euro
Week t/m 17 sept.: 10 euro
Week t/m 24 sep.: 100 euro
Week t/m 15 okt.: 55 euro
Ik hoop dat het streefbedrag ontploft!!Ik ben blij dat ik de beelden niet hoef te zien van de dodingsstations.Wat een moedige vrouw is zij……Zoveel respect voor dit soort mensen.
Zelf een adoptiehond uit Griekenland en je wilt graag meer honden redden!Soms huilend achter de laptop…..welke moet je kiezen en dan zie ik ze nog niet eens in het echt,pfff.
Veel succes met de aktie gewenst.
Dank je wel Zwaantje, ook omdat je zelf een Grieks hondje hebt. Wij hopen net zo hard als jij dat het streefbedrag ontploft. En wij durven te bekennen dat we voor geen goud zèlf voor de keus zouden willen staan. We hebben nog een week dus het bedrag kan nog even flink groeien.
Beste Rita je antwoord spreekt mij aan, soms zie je zo’n grove dieren beullenrij dat ik razend de tv uit gooi. En er niet van slapen kan, maar toch is iedere hulp hoe klein ook gewenst .De mentaliteit van die volkeren is niet te veranderen of dit gaat 10 tallen jaren duren. Maar de enkeling die het daar op neemt voor dieren, krijgt het zeer zwaar tot mishandelingen toe !Dus helpen blijft gewoon nodig al gaat het 10 tallen jaren duren, wij moeten die helden onder steunen !
Heel herkenbaar, wij liggen ook regelmatig wakker van de beelden die wij krijgen van de asielen die wij helpen. We kunnen niet anders dan dóórgaan. Wij zijn dan ook heel dankbaar dat wij er niet alleen voor staan.Dank je voor jouw steun, Anita.
Dit is geen kritiek, maar wat ik mij al heel lang af vraag is; wat wordt er nou in de landen met een hoge populatie zwerfhonden (zoals Oost en Zuid-Europa, Turkije, Azië e.d.) gedaan aan voorlichting en mentaliteitsverandering t.a.v. het houden van honden en katten?
Want wij kunnen wel voornl. honden uit het buitenland naar Ndl blijven transporteren en adopteren, maar er lijkt maar geen einde aan te komen.
Zolang men daar niet anders en beter voor hun dieren gaat zorgen, blijft het probleem en de zorg bestaan.
Helaas, Brigitte, in de meeste landen wordt helemaal niets gedaan om dierenwelzijn te bevorderen. Eerder het tegendeel. Regelmatig geeft de overheid juist het slechte voorbeeld door dieren op straat te vergiftigen, honden op straat te -laten – vangen en vervolgens over te brengen naar gemeenteasielen waar de dieren ter dood worden gebracht. Wij van stichting Dierennood hebben zelf ook buitenlandse honden en katten maar we weten dat dit slechts een druppel op de gloeiende plaat is. Daarom steunt Dierennood de mensen die de dieren dáár helpen. Dat is het minste wat wij voor hen kunnen doen.