Klik HIER voor een update

Onbaatzuchtigheid. In deze tijden soms vèr te zoeken. Maar wat een prachtig woord is het eigenlijk. En wat een heerlijk nieuws: het bestaat!

Misschien boffen wij bij stichting Dierennood want wij komen het vaker tegen dan menig ander.

En dan willen wij maar één ding: jullie deelgenoot maken. In deze donkere tijden is immers elk zonnestraaltje er één.

Graaf even in jullie herinnering. De Nederlandse familie Haller met 2 tieners. Uit hun Spaanse huurhuis gezet vanwege de – inderdaad - grote hoeveelheid dieren.

Ze waren totaal ontredderd: “Ze willen dat we de hèlft van onze dieren laten euthanaseren!” Dat idee was niet te verkroppen.

De familie heeft gezocht en gezocht naar een oplossing. Geld was het probleem. Wij volgden hun zoektocht.

Plaatjes vergroten als je erop klikt. (niet op mobieltjes)

En uiteindelijk bleek de enige oplossing te bestaan uit een berghuisje. Nou, klinkt dat véél idyllischer dan het is.

De berg bestaat uit steile wanden met grote rotsen. Met hier en daar klein vlak stukje, precies groot genoeg voor één flinke kennel of houten hut.

En dan is het klimmen geblazen naar de volgende kennel. Alles met eigen handen gebouwd. Als we het vergelijken met enkele jaren geleden zijn er wonderen verricht.

En met een ‘huis’ wordt bedoeld een piepkleine stenen constructie zónder gas, water, elektriciteit. Zelfs zonder keuken, wc, douche, of wat-dan-ook. Niet eens geschikt als vakantieverblijf voor twee weken.

Buiten afwassen. Sjouwen met emmers water uit een bron. Niet goed kunnen schoonmaken en hun eigen kleding, evenals de stapels dekens en handdoeken voor de 130 (!) dieren wassen is een dagtaak. Op deze hoogte is het al snel koud, valt er zelfs sneeuw en regent het veel en vaak.

Alles ligt ver weg van de bewoonde wereld. Er leidt zelfs een hele smalle tunnel naar hun huis. Onmogelijk om doorheen te rijden met een beetje normale gezinsauto. Die past er gewoonweg niet dóór.

Wat ons het meest opviel en aansprak? Twéé tieners die het volmondig met hun ouders eens waren, die hun sociale leven opgaven voor hun gezamenlijke liefde voor dieren.

Dat is de overtreffende trap van onbaatzuchtigheid…

Waarom willen we ontzettend graag deze mensen een 2de keer aan jullie voorstellen?

Ten eerste omdat het werk van deze familie volkomen uniek is want ALLE dieren die zij verzorgen mogen daar voor de rest van hun leven blijven. De dieren die ze opvangen zijn namelijk kansloos...
We hebben het dan over zwaar getraumatiseerde en zwaar mishandelde, hele oude of chronisch zieke honden en katten.

Zelfs de politie brengt nogal eens een dier langs. Alle dieren zijn óf lichamelijk óf psychisch verminkt. En soms zelfs beide. De meeste hebben levenslange verzorging nodig of hebben een ‘gebruiksaanwijzing’. Kortom, ze zijn nergens anders meer welkom.

Deze hospice is hun laatste strohalm. Hier mogen ze voelen dat ze er toe doen, dat er van ze gehouden wordt. Hoe lang - of kort - het ook mag duren. Al is het maar voor enkele weken, maanden en - heel soms - jaren. Niet één mens of dier zou mogen sterven zonder ooit liefde te hebben gekend. Dat is wat zij daar krijgen.

Liefdevolle verzorging en aandacht, vaak voor de allereerste keer in hun miserabele leventjes. Niet eenzaam te hoeven doodgaan met angst en pijn.

Gelukkig zijn de meeste dieren nog in staat van hun leven te genieten dankzij een aangepast dieet of medicijnen. Deze dieren mogen overdag heerlijk vrij rondstruinen in de natuur. Prachtig en dankbaar werk dus.

Alleen … de donaties zijn sinds covid met 70% afgenomen. De hulpaanvragen zijn met ongeveer evenveel procenten gestegen.

En op het hoogtepunt van de narigheid heeft de auto het begeven. De enige die door de – schrik niet – 1.60 m brede tunnel paste. Zie de foto. De Fiat panda is maar liefst 33 jaar oud! Er is nog een Suzuki Sjimmie van 19 jaar. Staat meer stil dan hij rijdt..

Hoe moeten ze met hun dieren naar de arts? Ze kregen een fijne donatie, maar moesten daarbij een lening afsluiten. Daardoor zijn de schulden van dierenarts en voerleverancier niet meer te overzien.

Tel daarbij op: het dak van het zieke-katten-verblijf dat in elkaar aan het zakken is. Plus een schoorsteenbrand waardoor verwarming in het kleine huis helemaal onmogelijk is geworden.

En dan de brief aan ons: “het enige wat we konden bedenken was jou vragen, Ria.
Jij met die geweldige donateurs om je heen…”

Lieve Jantine, Helco en kinderen. Mijn bewondering hebben jullie.

En tja… natuurlijk heb niet ík, maar stichting Dierennood die geweldige donateurs! En die gaan wij nu vragen:

Alsjeblieft, help deze familie en hun vele onfortuinlijke diertjes. Het zou toch triest zijn als dieren hun laatste kans op wat warmte en geluk ontnomen zou worden?

Volg hen op:  https://www.facebook.com/asraspain

Je kan deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 92’

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.
Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen: