Verslag hulpactie 101

Geluk en verdriet voor Krasi.

In maart 2018 vroegen wij om aandacht voor Krasi Mira, die in Bulgarije met haar tientallen dieren de bergen in moest vluchten.

Hier het verslag van deze bijzondere hulpactie. Eerst maar het goede nieuws.

Dankzij de vele donaties stáát het hek! Zelfs meerdere hekken. Op een flink stuk grond tegen een berg. Met aparte stukken voor de - nog - niet gesteriliseerde teefjes en reutjes. En de kleine en zwakke honden apart van de grote en sterke dieren. Een zee van ruimte met bomen zodat er heerlijk schaduw is als de temperatuur stijgt. En gras onder de pootjes van hondjes die tot nu daar alleen maar steen en puin hebben gevoeld.

De dieren zijn door het dolle, rennen, blaffen en buitelen over elkaar...

Krasi schrijft daarover:

THANK YOU, MY DEAR FRIENDS FOR THE HAPPINESS OF MY DOGS !!!
They have been watching me for such a long time when I was working as a carpenter. Every day I told them to wait...
And then there was the day that they could leave the dark place for day and night and that they could feel the grass under their paws....

https://www.facebook.com/krasimira.spasova.313/posts/240272590061647

Maar er nog meer goed nieuws voor de honden. Door de prachtige donaties was er nog geld over om de dieren ein-de-lijk officieel op haar naam te krijgen. De papieren daarvoor zijn binnen. En alle dieren krijgen een vaccinatie, een chip en een paspoort. Als dat eenmaal gebeurd is kan niemand haar meer dreigen met inbeslagname. Is dat niet ontzettend mooi?

Wat hebben we veel kunnen betekenen met z'n allen. Jullie hebben ECHT voor het verschil gezorgd voor Krasi en haar dieren, die samen met elkaar al zoveel hebben moeten doormaken. Er zijn ook – door ons project? – meer honden op afstand geadopteerd bij Stichting Poot Helpt. (http://www.stichtingpoot.nl/)

Maar helaas blijft Bulgarije een ontzettend moeilijk land voor zwerfdieren.

Krasi schrijft zelfs over een hel! Er was zeer recent weer een massamoord op de zwerfdieren. In en om het dorp. Waaronder ook enkele honden van Krasi rondliepen die ontsnapt waren toen het nieuwe hek er nog niet stond. Zij is dagenlang bezig geweest om naar overlevenden te zoeken. Want soms zijn de dieren ‘slechts’ gewond.

Zo vond ze ook een arm dier dat al 2 dagen vast zat in een wildklem. Wat moet dat dier een pijn hebben gehad. Zonder voedsel en zonder water. Krasi stak een stok tussen de tanden van de klem en haastte zich naar de dierenarts. Ze heeft er nu een driepoter bij en een gepeperde rekening…

Daarna kon ze het niet over haar hart verkrijgen de kadavers maar te laten rotten. Ze heeft ze bijeen gezocht en begraven. Ondertussen, vertrouwde ze ons toe, heeft ze heel hard geschreeuwd en gevloekt. En God aangeroepen om toch haar vertrouwen in de mensheid niet helemaal kwijt te laten raken...

Het is heel emotievol om de berichten van Krasi te lezen. Vaak is het moeilijk voor haar om op internet te kunnen komen. Dan wordt ze afgesloten tot er weer een rekening is betaald. Ze maakt heel lange dagen want tussendoor probeert ze ook nog paddenstoelen te zoeken in het bos om te verkopen. Een tientje voor een hele middag zoeken. Voor benzine naar de dierenarts en terug...

Wij leven intens met haar mee als ze schrijft over haar dagelijkse leven. Wat zouden we haar ontzettend graag doorlopend willen blijven steunen...

We laten jullie hier enkele fragmenten lezen uit onze correspondentie. Haar Engels is soms wat verbasterd omdat ze vanuit Bulgaars Google Translate gebruikt.

I am discouraged and my soul is torn
I do not know how to continue being a good person with so much grief and frustration.

I have no help, only a few friends like you are helping me, but there is so much pain around .........
Here is so much suffering around me that every day passes through me and kills me slowly and painfully

When i am traveling to the vet on the road there are mostly over 20 crushed dogs. Most of them they hit them on purpose.
They were fine dogs who liked to live but some people like them to kill cruelly just because they are dogs....
What a world are we living in???

 

Bulgaria is a cemetery,
I am a warrior myself
After every cruel battle,
I am standing up again with lasting strength
I collect the pieces from my broken soul
and start again
because of the hope of stray animals
because of their faith in me,
and in you as animalfriends...

I will continue to do everything by myself
because here in this area
animals have no other hope

Every day I say to God that I am grateful
for the people who are really supporting me
and I'm grateful that I'm not fully alone
in this difficult, impossible war
where I have to help so many poor animals....

Thank you dear real friends that you are caring of me and my animals...
You are my only hope and the thought of you is one of the most wonderful moments in my life....

Krasi Mira