In Roemenië in de hoofdstad Boekarest woont Gabriela Boboc, samen met haar 140 honden. Je zou bijna denken dat dat aantal wel te behappen valt, wij zijn al veel grotere asielen gewend.

Maar als we horen dat bijna de helft van de 140 honden gehandicapt is, wordt het ineens toch een heel ander verhaal.

Het begint allemaal zo’n tien jaar geleden. Gabriela is verkoopmanager bij een groot bedrijf. Ze werkt elke dag tot 19.00 uur en geeft in de avonduren danslessen. Op dat moment heeft ze zeven gehandicapte honden van haarzelf.

(plaatjes vergroten als je erop klikt)

Als ze op een avond naar huis rijdt, vindt ze langs de kant van de weg een doos met 12 verwaarloosde pups. Uitgehongerd, allemaal met demodex in vergevorderde staat en allemaal besmet met parvo.

Zo begint haar leven als fulltime dierenhelper! Ze huurt en renoveert een verlaten magazijn en haar asiel is een feit.

Al snel beginnen mensen, en zelfs andere dierenhelpers uit de omgeving, haar te bellen als er een verlamde hond wordt gevonden. Meestal na een auto-ongeluk, al dan niet opzettelijk … Al deze stakkers worden door Gabriela opgevangen en liefdevol verzorgd.

Niet voor niets wordt ze door velen de ‘reddende engel’ genoemd. Iedereen weet hoe moeilijk het is om in barre omstandigheden voor een groot aantal gehandicapte dieren te zorgen.

Bijna niemand wil honden met een handicap adopteren. Haar gezonde honden zijn groot en volwassen, maar ook deze verlaten maar zelden haar asiel. De meeste mensen willen een kleine hond en het liefst een pup.

Gabriela heeft geen hulp, noch vanuit haar eigen land, noch van een buitenlandse organisatie. Alles wat nodig is voor de verzorging van de dieren komt voor haar eigen rekening.

Kosten voor de dierenarts, medicijnen, voer en hokken. Antivlooien- en tekenmiddelen. Maar ook luiers, verband, tape en smeersels voor de verlamde dieren.

Aan onderhoud van haar asiel durft ze al helemaal niet te denken. Gelukkig zijn er wat mensen die haar helpen met voer, handdoeken en manden. Een enkele keer krijgt ze een donatie. Maar doorlopend is er gebrek aan alles.

Het enige wat er ALTIJD en in OVERVLOED is, is de liefde van Gabriela voor haar ‘kinderen’ zoals ze haar honden zelf noemt …

Danslessen geven kan ze niet meer. Ze heeft reuma in haar handen van het vele wassen van de jasjes, matten en kleden. Maar ook van het leegdrukken van de blazen van de incontinente honden. Een zwaar en tijdrovend karwei als het er zoveel zijn.

Er zijn 5 honden met neurologische problemen. Deze kunnen hun bewegingen niet coördineren. Zoals Anabelle die zelfs met haar aangepaste rolstoel moeite heeft met lopen (zie video).

Verder nog 5 blinde honden, 2 honden met poten aan één kant en 2 honden zonder voorpoten. Dan zijn er ook nog 42 verlamde honden.

Om jullie een beetje een idee te geven van de ernst van de situatie en de hoeveelheid werk dat dit alles met zich mee brengt laten we Gabriela zelf aan het woord:

“Dit is waar mijn leven om draait: Gemiddeld 2 operaties per week, bloed afnemen, slapeloze nachten, angst, hoop, vechten... Mijn dag begint om 06.00 uur ‘s morgens...

Sommige dieren hebben hulp nodig om te plassen, anderen kunnen niet ontlasten, ze moeten gewassen, geschoren, ontwormd, gevaccineerd en getest worden.
Daarna verschoon ik 60 ledikantjes, 60 dekens en om 14.00 uur rond ik het eerste deel van mijn werk af. Dan kom ik buiten waar er nog 60 gezonde honden staan te wachten die willen eten, drinken, rennen en vers stro nodig hebben.

Het is 16.00 uur als de zieke dieren naar de dierenarts moeten. Rond 19.00 uur zit ik dan achter de computer om jullie foto's en video's te laten zien. Zo hoop ik nog wat donaties te krijgen en hoop ik dat iemand valt voor een van mijn honden.”

Het grootste struikelblok zijn de dierenartskosten. Ze heeft meestal schulden, want er zijn altijd wel onderzoeken en/of operaties nodig met zoveel gehandicapte dieren. Gelukkig krijgt ze van haar arts de kans om in termijnen te betalen, zodat de druk om geld bij elkaar te krijgen iets minder is.
Maar de zorgen blijven!! Altijd!

Wij hebben veel respect voor deze vrouw die ook een heel ander ‘luxe’ leven had kunnen leiden, met haar prima vroegere baan. Maar zij heeft bewust ervoor gekozen om haar hele leven in dienst te stellen voor dieren die helemaal afhankelijk zijn van een lief iemand zoals zij.

Zullen we proberen haar zorgen tenminste deels te verlichten? Hoe fijn zou dat zijn voor Gabriela? Maar vooral voor al die stakkers die volledig afhankelijk zijn van haar!

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 120'

en wij zorgen dat je geld echt alleen voor dit goede doel besteed zal worden. Bij ons is er namelijk geen aftrek voor salarissen, huisvesting, leaseauto's of overbodige franje.