Klein Project 128 – Cami van de dood nu in de nood

Al jaren kennen wij Cami Neamtu als een goede en lieve dierenredder uit Valcea in Roemenië.

Helaas werd bij haar enige tijd geleden kanker aangetroffen. Net zoals de vrouw uit ons andere actuele Kleine Project. Waarom zouden juist veel goede mensen zo vaak getroffen worden door die slopende ziekte?

Misschien wel omdat dierenredders altijd zoveel grote zorgen hebben. Het schijnt dat doorlopende stress een van de belangrijkste factoren is om ziek te worden…

Ze keek de dood in de ogen…

Bij Cami, die haar hele leven al voor ruim 100 honden in haar kleine asiel heeft willen zorgen, kwam de mededeling dat ze zelf zwaar ziek was en wellicht binnenkort zou komen te overlijden als een gigantische schok over!

Ze deed vervolgens ontzettend haar best om de zorg voor haar dieren goed te regelen, maar ook ontzettend haar best om zelf weer beter te worden. Maar liefst 8 maanden heeft ze moeten herstellen in ziekenhuizen en in haar heel kleine huisje, zonder naar haar asiel te kunnen komen.

We hebben al die tijd contact met haar gehouden. En het wonder gebeurde: Cami kwam er doorheen! We hadden tranen in onze ogen toen ze ons het goede nieuws vertelde: “ I’m not dying anymore!”

Grote teleurstelling

Maar direct daarna moest ze een enorme teleurstelling en zelfs ontgoocheling meemaken, toen ze terug in haar asiel geconfronteerd werd met van wat er was overgebleven.

Alles, maar dan ook alles was kapot en vernield achtergelaten door haar ‘helpers’. Hokken, hekken en zelfs de zo belangrijke elektrogenerator.

Zij had nog zo haar best gedaan om alles goed te regelen. Een groepje mensen zou voor haar dieren zorgen. Zij had zelfs 1500 kilo voer achtergelaten.

Die oppassers hadden al vaker in asielen geholpen. Maar achteraf bleek dat dat altijd in samenwerking met anderen was. Nog nooit hadden ze een asiel alleen gerund. En dat is inderdaad ook geen sinecure.

Dag en nacht opgesloten

De honden van Cami waren gewend om dagelijks vrij rond te lopen, maar de oppassers durfden of wilden dat niet. De dieren bleven plotseling dag en nacht opgesloten in kleine, armoedige kennels.

Ze begonnen in het hout van hun hokken te bijten die daardoor bijna gesloopt werden. Ja, de honden kregen eten, maar verder werd er weinig gedaan. Van Cami’s boshuisje werden deuren en ramen kapotgemaakt en de matras op haar bed ondergeplast. Zelfs haar oude auto werd gesloopt. Cami begrijpt nog steeds niet hoe dit kon gebeuren.

Nu zit Cami zonder voer, elektriciteit, en eigen matras, maar met een hoge dierenartsrekening. Haar asiel ligt ver van de bewoonde wereld en ze heeft altijd alles gedaan voor de dieren, waarvoor ze letterlijk lichamelijk en geestelijk heeft gevochten om terug te keren.

Dit was haar oproep voor hulp:

Hello, I am a 60-year-old woman who has a small dog shelter, that is for 97 adults and 15 puppies. I had big health problems and I had to stay away from my shelter for a period of 8 months until I recovered. Now I’m healthy, but to my surprise those who I let take care of my shelter destroyed everything: fences, generator, car, everything is destroyed and the worst thing they did was to give food and water to the dogs, but nothing else. Including the cabin where I lived there was destroyed. The stove, the doors, etc. I need your help very much. I’m desperate, on my knees, please help me to fix those things. And to deworm the dogs, to get food, I beg you. Winter is already here. I do cry for help. I beg you to help me.

Hoe kunnen wij onverschillig en doof blijven voor een smeekbede recht uit het hart van deze wanhopige vrouw…

Laten we samen proberen Cami en haar geliefde dieren weer een toekomst te geven…

HELP je ajb mee?

Dat kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'KP 128 voor Cami'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knoppen...