Hulpproject 139 - januari 2021.
Als wij projecten maken lezen we de meest nare verhalen en zien we beelden die een grote impact op ons hebben.
Ditmaal een indringend relaas van onze collega Gaby Huson.
Zij krijgt vrijwel dagelijks foto’s en berichten van Ismail Özkapu uit Turkije en is daar steeds weer door van slag.
Deze maand haar verhaal over een man die wij zodoende ook hebben leren kennen en zeker ook zijn gaan waarderen.
Doordat de autoriteiten regelmatig tientallen opgepakte zwerfdieren bruut dumpen in enkele omliggende bergen, veroorzaakt dat immens veel dierenleed bij nu al honderden dieren. Het laat Ismail al vele jaren niet met rust.
De dagelijkse stroom informatie met foto’s, filmpjes en berichten die ik van hem ontvang schokken mij keer op keer. Vandaar dat ik hier jullie hulp vraag voor deze man en voor de zwerfdieren die hij wil helpen. Hij is de enige die dat doet en hij is dan ook hun enige overlevingskans.
Want voor wat daar gebeurt heb ik eigenlijk geen woorden en mijn tranen stromen alweer over mijn wangen tijdens het schrijven…
Plaatjes vergroten als je erop klikt
Ismail rijdt zeker 4 of 5 keer per week zo’n 50 km door de bergen met voer en water. In de heetste zomermaanden waarin het kwik overdag stijgt tot boven de 40 graden, rijdt hij 's nachts en in de wintermaanden ploegt hij zelfs door sneeuw en vrieskou.
Corona heeft helaas het afgelopen jaar zelfs voor nog meer slachtoffers gezorgd. Het zijn helaas ook gewone eigenaren van huisdieren, die bijv. wegens geldgebrek hun honden en katten naar de kale berghellingen hebben gebracht. Dieren die daar kansloos zijn! Hoeveel het er momenteel zijn? Hij heeft een keer voor ons de honden willen tellen maar is bij 300 de tel kwijt geraakt…
De corona-toestand is ook voor Ismail persoonlijk een ramp. Hij heeft een botenverhuur aan het strand van Özdere, waar trouwens ook dagelijks veel straatdieren door hem gevoed worden, die hiervoor vaak vele kilometers hebben moeten lopen. Maar huurders voor de boten zijn er helaas niet meer. Ook zijn er geen restaurants en hotels meer die eten over hebben voor de hongerige zwerfdieren.
Ieder jaar is het opnieuw raak: Mensen uit de steden, die hier in de bergen hun zomerhuis hebben, zijn weer vertrokken en hebben opnieuw een hoop speelkameraadjes van hun kinderen achtergelaten. Daarmee bedoelen wij de vele pupjes en kittens van de daar gedumpte dieren, waarmee hun kinderen in de zomermaanden hebben gespeeld. Die blijven dan hulpeloos achter...
Deze zwakke en nog niet volgroeide jonge dieren zijn niet gewend om zelf naar eten te zoeken en maken op de kale vlakten van de bergen geen enkele kans. Zij hebben de kinderen een zomer lang liefde en plezier gegeven, maar meenemen naar hun eigen huizen? Welnee!! Die dieren moeten het maar uitzoeken!
Ismail vertelde mij dat veel van deze arme dieren gewoon verhongeren. Bovendien worden ze door veel andere zwerfdieren niet geaccepteerd en zelfs doodgebeten.
Özdere is een kleine badplaats in de buurt van Izmir. Hier worden de zwerfdieren en de niet meer gewenste huisdieren niet alleen door de bewoners ver in de bergen gedumpt, de hondenvangers van de omliggende dorpen en steden doen daar nog eens een grote schep bovenop. Onderbrengen in asielen zou namelijk geld kosten en zelfs euthanaseren vinden ze het geld niet waard.
Dus wat is er makkelijker en goedkoper dan de dieren op hardhandige wijze te vangen en dan letterlijk met vrachtwagens vol hoog in de bergen te dumpen.
Zonder eten of water… Gewoon de dieren achterlaten om hen een ellendige dood te laten sterven…
Per dag heeft Ismail 80 kilo droogvoer en 70 dozen nat voer nodig dat hij eerst gaat vermengen. Vroeger gaf hij al 25% van zijn salaris daaraan uit. Dat was welgeteld 100 euro... Maar nu zijn inkomsten vrijwel tot 0 gereduceerd zijn, zit hij met zijn handen in het haar...
Voor de dieren is het ook heel belangrijk dat hij zoveel mogelijk water meeneemt, vooral in de droge hete maanden. Dat zeulen met de grote waterblikken maakt zijn werk extreem zwaar.
Hijzelf woont met zijn familie aan de rand van het plaatsje en gelukkig helpen zij hem. Vaak rijdt er iemand mee om te helpen met voeren. Zelf hebben ze ook een aantal honden en katten die Ismail niet aan hun lot kon en wilde overlaten.
Het wrange is, dat deze man verder geen enkele andere hulp krijgt, noch van de gemeente, noch van buurtgenoten. Want mensen die zich voor zwerfdieren inzetten zijn niet graag gezien in Turkije... Gelukkig trekt Ismail zich hiervan niks aan en verzorgt zelfs ook nog eens 30-40 honden en katten op het nu lege strand... Maar zijn portemonnee is nu wel akelig leeg...
Niet makkelijk voor de familie met al die negatieve reacties uit de buurt. Toch geeft Ismail niet op en wil zo graag blijven zorgen voor de zwakste zielen op deze aarde. Hoog tijd dat hij van ons en dus van jullie allemaal hulp gaat krijgen!
Maak ajb een donatie over naar:
Streefbedrag: 11.500 euro - Stand per 21 mei '23 : 11.494 euro
21 mei - Wederom veel dank!
28 nov. - Dank je wel, Gaytrie, voor je lieve donatie!
3 okt. - Weer een zeer welkome donatie erbij! Het blijft zo ongelovelijk nodig....
HEEL-HARTELIJK-BEDANKT:
Week t/m 3 jan.: 731 euro
Week t/m 10 jan.: 2.741 euro
Week t/m 17 jan.: 3.787 euro
Week t/m 24 jan.: 2.302 euro
Week t/m 31 jan.: 1.198 euro
Week t/m 7 feb.: 141 euro
Week t/m 28 maart: 100 euro
Week t/m 25 april: 25 euro
Week t/m 2 mei: 100 euro
Week t/m 16 mei: 69 euro
Week t/m 15 aug.: 60 euro
Week t/m 2 okt.: 50 euro
Week t/m 27 nov.: 35 euro
Week t/m 19 febr.'23: 100 euro
Week t/m 21 mei - 60 euro