Als er ergens op deze wereld engelen bestaan, dan werken ze in het dierenziekenhuis in Roemenië genaamd: Center of Hope. Dagelijks wordt er gevochten voor het leven van talloze zwerfdieren die gewond zijn, ziek, mishandeld, verminkt of letterlijk kapot van de honger.

In 2017 openden zij hun deuren, met een klein team en een grote missie. Inmiddels bestaat het team uit 23 bevlogen mensen onder leiding van dr. Aurelian Stefan.

Artsen, assistenten en vrijwilligers die dag en nacht klaarstaan. Ze helpen waar anderen zouden wegkijken. Jaarlijks behandelen ze rond de 4.000 zieke en/of gewonde dieren en steriliseren ze tussen de 8.000 en 10.000 honden en katten.

Als het geld dat toelaat. Want hoe groots en mooi hun werk ook is, zonder financiële steun redden ze het niet.

Onze vrijwilligster Suzanne van het team van Stichting Dierennood bezocht het ziekenhuis meerdere keren. Ze zag hoe dieren vaak in een onvoorstelbare toestand binnenkwamen.

Haar eigen woorden:

“Wat ik daar zag, vergeet je nooit meer.”

Zelf bracht ze al meerdere dieren binnen van de straat, ieder met een verhaal dat pijn deed om te vertellen. Maar daar, in het ziekenhuis, begon telkens een nieuw hoofdstuk. Vol zorg, hoop en liefde.

En een nieuwe kans, want de meeste zwerfdieren die in het ziekenhuis terecht komen, vinden zelfs ook nog een gouden mandje dankzij adoptie.

Naast de behandelingen in het ziekenhuis, trekt het team ook regelmatig naar de armste wijken in diverse gebieden van Roemenië. Daar organiseren ze sterilisatiecampagnes en geven ze medische zorg aan dieren die anders zeker geen hulp zouden krijgen.

Want wie als dierenarts écht wil helpen, stopt niet bij de voordeur van de kliniek.

Ook voorlichting voor kinderen wordt niet vergeten. Educatie is een essentieel onderdeel van hun werk. Pas als jonge generaties leren wat dierenwelzijn betekent, kan er echt iets veranderen.

Daarom geven ze voorlichting en verspreiden ze boekjes over zorg en respect voor dieren, in de hoop dat de zwerfdierenproblematiek zo bij de bron wordt aangepakt.

Maar het gaat zelfs nog verder dan zorg alleen. Toen in september 2024 een verwoestende storm Roemenië trof en hele dorpen onder water kwamen te staan, aarzelde het team geen moment.

Ze trokken direct naar de getroffen gebieden om hulp te bieden aan dieren die alles waren kwijtgeraakt. Voor hen is geen opdracht te zwaar, geen afstand te groot.

Maar dat alles kost geld. Veel geld.

Elke sterilisatie, elke röntgenfoto, elke injectie of operatie wordt mogelijk gemaakt door donaties. Elke euro betekent een verschil. Dat is waarom zij nú hulp nodig hebben.

Klik hier voor hun website.
Klik hier voor hun Facebook.
Klik hier voor hun Instagram.

Zij kunnen het werk doen. De zorg geven. De pijn verzachten. Maar alleen als er mensen zijn die hen daarbij steunen.

Help mee en geef dieren in nood een nieuwe kans op leven.

Steun het Homeless Animal Hospital.

Want waar liefde is, hoort ook zorg te zijn.

Doneren kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'HP190 -Ziekenhuis voor hoop'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knoppen...

Dat Marokko een van de allerergste landen ter wereld is voor dieren, zal voor velen geen verrassing zijn.

Toch is het hartverwarmend om te zien dat er zelfs daar mensen zijn die zich inzetten voor dieren. Zo zijn er helden die de talloze zwerfdieren een warm hart toedragen en hen daadwerkelijk proberen te helpen.

Niet alleen bieden zij hulp aan dieren in acute nood, maar ook zetten ze zich in voor structurele verbeteringen, zoals sterilisatieprojecten.

Onze vaste contactpersoon is Bochra.

Zij is een Nederlands-Marokkaanse vrouw en maakt deel uit van een toegewijde groep dierenhelpers. Al jarenlang zetten zij zich met hart en ziel in, met name voor zwerfhonden in de arme stad Safi, vlak bij de hoofdstad Rabat.

Safi is een plek waar helaas regelmatig honden worden gedumpt, vaak door eigenaren die de zorg niet langer kunnen betalen.

Tot nu toe heeft de groep al zo’n 150 van de meest kwetsbare dieren — waaronder gewonde en/of zwangere teefjes en piepjonge pups — in veiligheid weten te brengen.

Nog meer plannen in Marokko

Op hun opvanglocatie is er altijd iemand aanwezig. Ze houden er om de beurt dag en nacht toezicht, zodat de dieren kunnen herstellen. Daarnaast proberen ze, afhankelijk van beschikbare donaties, zoveel mogelijk honden te steriliseren. Ook zetten ze zich actief in om adoptiegezinnen te vinden.

Maar daar blijft het niet bij.

Ze hebben ook plannen om hun werk uit te breiden naar andere steden, waaronder Casablanca, Mohammedia, Rabat, Salé en Kenitra.

Geen diervriendelijk land...

Ook in deze steden leven zwerfdieren onder erbarmelijke omstandigheden. Ze lijden honger en dorst, en door het gebrek aan voedsel ontstaan er regelmatig gevechten. Helaas geldt hier vaak het recht van de sterkste, met gewonde of zelfs dode dieren tot gevolg.

Deze harde realiteit is dagelijks zichtbaar in Marokko.

Van Bochra ontvingen wij vele foto's van gewonde dieren. Echter, sommige waren zo schokkend dat we ze niet op onze website konden plaatsen.

Toch is het ontroerend om te zien hoe de honden meteen lijken aan te voelen dat Bochra en haar team het goed met hen voor hebben. Juist dat geeft hen de kracht en moed om door te gaan.

Wat zijn hun concrete plannen?

Hoe mooi is het dat vrouwen zoals Bochra zich inzetten voor dieren in zo’n moeilijk land?

# - Ze willen een stuk land huren in Casablanca om zwerfhonden te redden van hondenvangers die 's nachts toeslaan.

# - Ze hebben dringend een bestelbusje nodig voor transport, geschikt voor meerdere kooien.

# - Ze kampen met hoge schulden bij dierenartsen.

# - Ze willen ook een aantal ernstig verwaarloosde paarden helpen.

👉  Dit is haar persoonlijke Facebook-pagina

Dit zijn opnieuw fantastische dierenvrienden, werkend onder zeer moeilijke omstandigheden.

Iedere donatie wordt goed en doeltreffend ingezet.

💚 Laat hen niet in de steek!

Doneren kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60

t.n.v. Stichting Dierennood
o.v.v. 'KP 130 - Dieren Marokko'
(BIC-code: INGBNL2A)
of via onderstaande knoppen...

Het zijn barre tijden in Turkije. Vooral voor zwerfdieren.

Dat is helaas bij jullie als onze trouwe volgers maar al te bekend...

Deze maand vragen we jullie aandacht en donaties voor een stichting in Turkije opgericht door een vrouw die ontzettend goed werk doet.

Zij en haar team helpen zwerfdieren waar dat in dat land nog mogelijk is...

Door hun goede contacten kunnen zij soms dodingsasielen bezoeken, die anders gesloten blijven.

Waarbij zij geconfronteerd worden met de erbarmelijke omstandigheden voor de vele dieren.

Overal ontlasting en vuile onverzorgde dieren. Direct proberen zij zoveel mogelijk dieren van een wisse dood te redden.

Door eerst met de asielhouder te overleggen hoeveel dieren ze mogen redden en meenemen uit het dodingsstation.

Vervolgens doen ze een oproep naar zoveel mogelijk dierenvrienden om die dieren op te halen.

Waar ze maar een paar dagen de tijd voor krijgen...

De meeste geredde dieren moeten eerst naar een dierenarts, maar ook de verdere zorg is financieel een grote uitdaging.

Maar ze blijven onvermoeibaar doorgaan samen met inmiddels tientallen andere vrijwilligers.

Ze proberen zoveel mogelijk dieren op straat nog te redden, maar ook de autoriteiten te overtuigen dat doden nooit een echte oplossing kan zijn.

Onlangs hebben ze zelfs ook nog een kattenopvang gestart voor dieren met beperkingen.

Katten die door hun handicap niet meer op straat kunnen leven worden door hen opgevangen totdat er een gepast gezin voor gevonden is.

Ze ontvangen meldingen over ernstige situaties voor dieren vanuit heel Turkije.

Gaan er dan direct naar toe en na alles goed bekeken te hebben, zoeken ze zelfs ook steun via de lokale pers en zelfs soms de TV.

Al jaren kennen wij Cami Neamtu als een goede en lieve dierenredder uit Valcea in Roemenië.

Helaas werd bij haar enige tijd geleden kanker aangetroffen. Net zoals de vrouw uit ons andere actuele Kleine Project. Waarom zouden juist veel goede mensen zo vaak getroffen worden door die slopende ziekte?

Misschien wel omdat dierenredders altijd zoveel grote zorgen hebben. Het schijnt dat doorlopende stress een van de belangrijkste factoren is om ziek te worden…

Ze keek de dood in de ogen…

Bij Cami, die haar hele leven al voor ruim 100 honden in haar kleine asiel heeft willen zorgen, kwam de mededeling dat ze zelf zwaar ziek was en wellicht binnenkort zou komen te overlijden als een gigantische schok over!

Ze deed vervolgens ontzettend haar best om de zorg voor haar dieren goed te regelen, maar ook ontzettend haar best om zelf weer beter te worden. Maar liefst 8 maanden heeft ze moeten herstellen in ziekenhuizen en in haar heel kleine huisje, zonder naar haar asiel te kunnen komen.

We hebben al die tijd contact met haar gehouden. En het wonder gebeurde: Cami kwam er doorheen! We hadden tranen in onze ogen toen ze ons het goede nieuws vertelde: “ I’m not dying anymore!”

Grote teleurstelling

Maar direct daarna moest ze een enorme teleurstelling en zelfs ontgoocheling meemaken, toen ze terug in haar asiel geconfronteerd werd met van wat er was overgebleven.

Alles, maar dan ook alles was kapot en vernield achtergelaten door haar ‘helpers’. Hokken, hekken en zelfs de zo belangrijke elektrogenerator.

Zij had nog zo haar best gedaan om alles goed te regelen. Een groepje mensen zou voor haar dieren zorgen. Zij had zelfs 1500 kilo voer achtergelaten.

Die oppassers hadden al vaker in asielen geholpen. Maar achteraf bleek dat dat altijd in samenwerking met anderen was. Nog nooit hadden ze een asiel alleen gerund. En dat is inderdaad ook geen sinecure.

Dag en nacht opgesloten

De honden van Cami waren gewend om dagelijks vrij rond te lopen, maar de oppassers durfden of wilden dat niet. De dieren bleven plotseling dag en nacht opgesloten in kleine, armoedige kennels.

Ze begonnen in het hout van hun hokken te bijten die daardoor bijna gesloopt werden. Ja, de honden kregen eten, maar verder werd er weinig gedaan. Van Cami’s boshuisje werden deuren en ramen kapotgemaakt en de matras op haar bed ondergeplast. Zelfs haar oude auto werd gesloopt. Cami begrijpt nog steeds niet hoe dit kon gebeuren.

Nu zit Cami zonder voer, elektriciteit, en eigen matras, maar met een hoge dierenartsrekening. Haar asiel ligt ver van de bewoonde wereld en ze heeft altijd alles gedaan voor de dieren, waarvoor ze letterlijk lichamelijk en geestelijk heeft gevochten om terug te keren.

Dit was haar oproep voor hulp:

Hello, I am a 60-year-old woman who has a small dog shelter, that is for 97 adults and 15 puppies. I had big health problems and I had to stay away from my shelter for a period of 8 months until I recovered. Now I’m healthy, but to my surprise those who I let take care of my shelter destroyed everything: fences, generator, car, everything is destroyed and the worst thing they did was to give food and water to the dogs, but nothing else. Including the cabin where I lived there was destroyed. The stove, the doors, etc. I need your help very much. I’m desperate, on my knees, please help me to fix those things. And to deworm the dogs, to get food, I beg you. Winter is already here. I do cry for help. I beg you to help me.

Hoe kunnen wij onverschillig en doof blijven voor een smeekbede recht uit het hart van deze wanhopige vrouw…

Laten we samen proberen Cami en haar geliefde dieren weer een toekomst te geven…

HELP je ajb mee?

Dat kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'KP 128 voor Cami'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knoppen...