In ons maart-project nr. 188 hebben wij aandacht gevraagd voor de hulp aan gewonde zwerfdieren tijdens het oorlogsgeweld in Libanon.

Gelukkig kwamen daar vele donaties op binnen en daarmee kan Animals Lebanon doorgaan met het redden van al die honden en katten tussen de puinhopen van alle bombardementen.

Maar wat moet er met al die geredde dieren worden gedaan? Waar kunnen ze naar toe? In Libanon zelf heerst zoveel diepe armoede dat adopties nauwelijks mogelijk zijn.

Gelukkig zijn er toch een paar mensen die de heel zware taak in dat moeizame land op hun schouders hebben genomen, om zwerfdieren uit de oorlogsgebieden zoveel mogelijk op te vangen.

Een daarvan is Dayana Beainy van The Shouf Dog Shelter. Zij heeft met eigen noeste arbeid hoog in de bergen een klein asiel opgebouwd waar nu bijna 200 geredde honden en katten eindelijk een veilig heenkomen hebben gevonden.

Elk met een hartverscheurend verleden en een hoopvolle toekomst. Velen van hen zijn achtergelaten, mishandeld of ernstig gewond.

15 tot 20 van haar honden hebben ernstige medische aandoeningen die constante zorg vereisen. Ze zijn nu helemaal afhankelijk van Dayana, die overigens ook Animal Rights en veganisme propageert.

Heidi de Bruin volgt onze stichting al jaren en is onlangs bij haar op bezoek geweest. (Zie foto)

Ze heeft ons op dit asiel attent gemaakt en onze hulp ingeroepen. Het asiel is volledig afhankelijk van donaties in een land dat nog steeds wankelt onder geweld en economische ineenstorting.

Hun maandelijkse kosten zijn opgelopen tot 7.000 euro, alleen al om de basisbehoeften te dekken van voedsel, medische zorg en dagelijkse hygiëne.

En wat ook heel welkom zou zijn: zonnepanelen om elektra te leveren aan het asiel dat het momenteel vrijwel zonder elektriciteit moet doen.

Een leven gewijd aan het redden van levens.

Dayana, woont zelf in het asiel en deelt haar kleine kamer met 20 honden. Ze slaapt, staat op en werkt omringd door de dieren die ze beloofd heeft te beschermen - ze waakt 24/7 over ze, behandelt hun wonden, verzacht hun pijn en viert hun genezing...

Dit asiel is niet zomaar een plek. Het is een laatste kans voor de meest kwetsbare dieren in Libanon. Het is een opvangplek gebouwd met heel veel opoffering en eindeloze liefde voor dieren-in-nood.

Dayana doet dit zware werk al 10 jaar. Iedere dag van de week, jaar in jaar uit....

Laten wij daarom haar helpen:
# Met het vullen van de hongerige dierenbekjes;
# Met het kunnen behandelen van de zieke en gewonde binnengebrachte dieren;
# Met het kunnen schoonmaken van het asiel en het veilig houden.

Volg haar op Instagram.

Heidi en wij vinden dat Dayana en haar dieren onze en jullie steun ontzettend verdienen!

Doneer alsjeblieft vandaag nog.

Het kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60

t.n.v. Stichting Dierennood
o.v.v. "KP 131"
(BIC-code: INGBNL2A)

of via onderstaande knoppen...

Carmena Serbanoiu uit Targu Jiu, Roemenië, roept om hulp. Als oprichtster van Asociatia Pro Animals zorgt ze in haar opvang voor meer dan 1.000 honden, waarvan 90% gered uit het lokale dodingsstation.

Maar de druk wordt ondraaglijk. De middelen raken op, en zonder steun dreigt haar opvang het niet langer vol te houden

Iedereen die de hartverscheurende beelden van dit gemeenteasiel - via social media - kent zal toegeven dat dit asiel de ware hel is!

Vieze natte betonnen vloeren in verroeste kennels met hier en daar een pallet of kapotte mand. Het lawaai in deze grote kale ruimte is oorverdovend en de stank vaak niet te harden.

Al vele honderden dieren gered

Al zo’n 15 jaar komt Carmena in dat gemeentelijke asiel om daar zoveel mogelijk honden uit te redden. Alleen dit jaar al heeft zij enkele honderden honden kunnen overbrengen.

Oude en zieke honden, pups met of zonder moeder, gewonde dieren, of diegene die het hier gewoonweg geen dagenlang – zonder eten! - meer zouden overleven, werden door haar direct naar haar privé-opvang gebracht.

Tot 2024 kon zij onbeperkt dat asiel binnen lopen om zelfs ook nog voor de achterblijvers te zorgen. De dieren kregen van haar voer, medicijnen en fatsoenlijke eet -en drinkbakken. Zo nu en dan kreeg ze zelfs toestemming om hier en daar dekens op de pallets of in de manden te leggen.

Eén grote tragedie

Maar vorig jaar augustus verandert het lot van deze honden en zeker niet ten goede!

Het gemeente asiel kwam in handen van een particuliere organisatie die meteen rigoureus schoon schip wilde maken! Een ongelofelijke tragedie volgt. Meer dan 60 gezonde honden, van alle leeftijden worden op een gruwelijke manier gedood.

Toen Carmena de wanhoopskreten van de dieren hoorde is zij er direct naar toe gesneld en heeft nog zoveel mogelijk dieren kunnen redden. Ook die hebben een plaatsje in haar eigen opvang gevonden.

Hoewel er nu nog minder medewerking is van de mensen van dat dodingsstation, is zij toch dapper door blijven gaan met het overbrengen naar haar eigen opvang.

Ruim 1.000 honden…

Met als resultaat dat zij nu wel ruim 1.000 honden heeft!

Haar opvang barst letterlijk uit zijn voegen. Door dit veel te grote aantal en door structureel geldgebrek komt de verzorging van de dieren nu ernstig in het gedrang.

Onderhoud, vervanging of opknappen van de belangrijkste dingen gaat niet meer. Haar eens zo goede opvang raakt ernstig in verval.

De hokken vallen van ellende uit elkaar. De cementen vloeren in de buiten- en binnenkennels zijn overal kapot waardoor de honden verwondingen aan hun poten oplopen. Er is gebrek aan voer, medicijnen en anti-parasitaire middelen.

Zelfs de meest basale dingen zoals schoonmaak- en desinfecterende middelen ontbreken de laatste maanden.

Carmena is wanhopig

Ze probeert het hoofd boven water te houden maar de toestand begint onhoudbaar te worden. Ook door het teruglopen van de broodnodige adopties!

Het breekt haar hart als ze haar opvang zo ziet. Al deze honden, die ze met zoveel liefde uit de ‘hel’ heeft gered en die al zoveel ontberingen hebben moeten ondergaan, kan ze nu niks beters bieden dan dit.

Haar belofte aan hen, een veilige en warme omgeving kan ze niet meer nakomen. Het enige waar het de honden niet aan ontbreekt is haar onvoorwaardelijke liefde.

Wij zijn erg onder de indruk van deze moedige en doortastende vrouw en stellen voor dat wij met ons allen haar de helpende hand toesteken!

Om daarmee de duizend dieren van Carmena een veilig en warm onderkomen te bieden!

Wij willen en kunnen toch niet lijdzaam toezien dat zij haar belofte niet kan nakomen?

Facebook pagina

Doneren kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'HP191-Carmena'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knoppen...

Als er ergens op deze wereld engelen bestaan, dan werken ze in het dierenziekenhuis in Roemenië genaamd: Center of Hope. Dagelijks wordt er gevochten voor het leven van talloze zwerfdieren die gewond zijn, ziek, mishandeld, verminkt of letterlijk kapot van de honger.

In 2017 openden zij hun deuren, met een klein team en een grote missie. Inmiddels bestaat het team uit 23 bevlogen mensen onder leiding van dr. Aurelian Stefan.

Artsen, assistenten en vrijwilligers die dag en nacht klaarstaan. Ze helpen waar anderen zouden wegkijken. Jaarlijks behandelen ze rond de 4.000 zieke en/of gewonde dieren en steriliseren ze tussen de 8.000 en 10.000 honden en katten.

Als het geld dat toelaat. Want hoe groots en mooi hun werk ook is, zonder financiële steun redden ze het niet.

Onze vrijwilligster Suzanne van het team van Stichting Dierennood bezocht het ziekenhuis meerdere keren. Ze zag hoe dieren vaak in een onvoorstelbare toestand binnenkwamen.

Haar eigen woorden:

“Wat ik daar zag, vergeet je nooit meer.”

Zelf bracht ze al meerdere dieren binnen van de straat, ieder met een verhaal dat pijn deed om te vertellen. Maar daar, in het ziekenhuis, begon telkens een nieuw hoofdstuk. Vol zorg, hoop en liefde.

En een nieuwe kans, want de meeste zwerfdieren die in het ziekenhuis terecht komen, vinden zelfs ook nog een gouden mandje dankzij adoptie.

Naast de behandelingen in het ziekenhuis, trekt het team ook regelmatig naar de armste wijken in diverse gebieden van Roemenië. Daar organiseren ze sterilisatiecampagnes en geven ze medische zorg aan dieren die anders zeker geen hulp zouden krijgen.

Want wie als dierenarts écht wil helpen, stopt niet bij de voordeur van de kliniek.

Ook voorlichting voor kinderen wordt niet vergeten. Educatie is een essentieel onderdeel van hun werk. Pas als jonge generaties leren wat dierenwelzijn betekent, kan er echt iets veranderen.

Daarom geven ze voorlichting en verspreiden ze boekjes over zorg en respect voor dieren, in de hoop dat de zwerfdierenproblematiek zo bij de bron wordt aangepakt.

Maar het gaat zelfs nog verder dan zorg alleen. Toen in september 2024 een verwoestende storm Roemenië trof en hele dorpen onder water kwamen te staan, aarzelde het team geen moment.

Ze trokken direct naar de getroffen gebieden om hulp te bieden aan dieren die alles waren kwijtgeraakt. Voor hen is geen opdracht te zwaar, geen afstand te groot.

Maar dat alles kost geld. Veel geld.

Elke sterilisatie, elke röntgenfoto, elke injectie of operatie wordt mogelijk gemaakt door donaties. Elke euro betekent een verschil. Dat is waarom zij nú hulp nodig hebben.

Klik hier voor hun website.
Klik hier voor hun Facebook.
Klik hier voor hun Instagram.

Zij kunnen het werk doen. De zorg geven. De pijn verzachten. Maar alleen als er mensen zijn die hen daarbij steunen.

Help mee en geef dieren in nood een nieuwe kans op leven.

Steun het Homeless Animal Hospital.

Want waar liefde is, hoort ook zorg te zijn.

Doneren kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'HP190 -Ziekenhuis voor hoop'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knoppen...

Dat Marokko een van de allerergste landen ter wereld is voor dieren, zal voor velen geen verrassing zijn.

Toch is het hartverwarmend om te zien dat er zelfs daar mensen zijn die zich inzetten voor dieren. Zo zijn er helden die de talloze zwerfdieren een warm hart toedragen en hen daadwerkelijk proberen te helpen.

Niet alleen bieden zij hulp aan dieren in acute nood, maar ook zetten ze zich in voor structurele verbeteringen, zoals sterilisatieprojecten.

Onze vaste contactpersoon is Bochra.

Zij is een Nederlands-Marokkaanse vrouw en maakt deel uit van een toegewijde groep dierenhelpers. Al jarenlang zetten zij zich met hart en ziel in, met name voor zwerfhonden in de arme stad Safi, vlak bij de hoofdstad Rabat.

Safi is een plek waar helaas regelmatig honden worden gedumpt, vaak door eigenaren die de zorg niet langer kunnen betalen.

Tot nu toe heeft de groep al zo’n 150 van de meest kwetsbare dieren — waaronder gewonde en/of zwangere teefjes en piepjonge pups — in veiligheid weten te brengen.

Nog meer plannen in Marokko

Op hun opvanglocatie is er altijd iemand aanwezig. Ze houden er om de beurt dag en nacht toezicht, zodat de dieren kunnen herstellen. Daarnaast proberen ze, afhankelijk van beschikbare donaties, zoveel mogelijk honden te steriliseren. Ook zetten ze zich actief in om adoptiegezinnen te vinden.

Maar daar blijft het niet bij.

Ze hebben ook plannen om hun werk uit te breiden naar andere steden, waaronder Casablanca, Mohammedia, Rabat, Salé en Kenitra.

Geen diervriendelijk land...

Ook in deze steden leven zwerfdieren onder erbarmelijke omstandigheden. Ze lijden honger en dorst, en door het gebrek aan voedsel ontstaan er regelmatig gevechten. Helaas geldt hier vaak het recht van de sterkste, met gewonde of zelfs dode dieren tot gevolg.

Deze harde realiteit is dagelijks zichtbaar in Marokko.

Van Bochra ontvingen wij vele foto's van gewonde dieren. Echter, sommige waren zo schokkend dat we ze niet op onze website konden plaatsen.

Toch is het ontroerend om te zien hoe de honden meteen lijken aan te voelen dat Bochra en haar team het goed met hen voor hebben. Juist dat geeft hen de kracht en moed om door te gaan.

Wat zijn hun concrete plannen?

Hoe mooi is het dat vrouwen zoals Bochra zich inzetten voor dieren in zo’n moeilijk land?

# - Ze willen een stuk land huren in Casablanca om zwerfhonden te redden van hondenvangers die 's nachts toeslaan.

# - Ze hebben dringend een bestelbusje nodig voor transport, geschikt voor meerdere kooien.

# - Ze kampen met hoge schulden bij dierenartsen.

# - Ze willen ook een aantal ernstig verwaarloosde paarden helpen.

👉  Dit is haar persoonlijke Facebook-pagina

Dit zijn opnieuw fantastische dierenvrienden, werkend onder zeer moeilijke omstandigheden.

Iedere donatie wordt goed en doeltreffend ingezet.

💚 Laat hen niet in de steek!

Doneren kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60

t.n.v. Stichting Dierennood
o.v.v. 'KP 130 - Dieren Marokko'
(BIC-code: INGBNL2A)
of via onderstaande knoppen...

Het zijn barre tijden in Turkije. Vooral voor zwerfdieren.

Dat is helaas bij jullie als onze trouwe volgers maar al te bekend...

Deze maand vragen we jullie aandacht en donaties voor een stichting in Turkije opgericht door een vrouw die ontzettend goed werk doet.

Zij en haar team helpen zwerfdieren waar dat in dat land nog mogelijk is...

Door hun goede contacten kunnen zij soms dodingsasielen bezoeken, die anders gesloten blijven.

Waarbij zij geconfronteerd worden met de erbarmelijke omstandigheden voor de vele dieren.

Overal ontlasting en vuile onverzorgde dieren. Direct proberen zij zoveel mogelijk dieren van een wisse dood te redden.

Door eerst met de asielhouder te overleggen hoeveel dieren ze mogen redden en meenemen uit het dodingsstation.

Vervolgens doen ze een oproep naar zoveel mogelijk dierenvrienden om die dieren op te halen.

Waar ze maar een paar dagen de tijd voor krijgen...

De meeste geredde dieren moeten eerst naar een dierenarts, maar ook de verdere zorg is financieel een grote uitdaging.

Maar ze blijven onvermoeibaar doorgaan samen met inmiddels tientallen andere vrijwilligers.

Ze proberen zoveel mogelijk dieren op straat nog te redden, maar ook de autoriteiten te overtuigen dat doden nooit een echte oplossing kan zijn.

Onlangs hebben ze zelfs ook nog een kattenopvang gestart voor dieren met beperkingen.

Katten die door hun handicap niet meer op straat kunnen leven worden door hen opgevangen totdat er een gepast gezin voor gevonden is.

Ze ontvangen meldingen over ernstige situaties voor dieren vanuit heel Turkije.

Gaan er dan direct naar toe en na alles goed bekeken te hebben, zoeken ze zelfs ook steun via de lokale pers en zelfs soms de TV.